پيچ خوردگي مچ پا

پیچ خوردگی مچ پا آسیبی است که هنگام غلت زدن، پیچاندن یا چرخاندن مچ پا به شکل نادرست رخ می دهد.

این پیچیدگی می تواند لیگامان هایی که به نگه داشتن استخوان های مچ پا در کنار هم کمک می کند، کشیده یا پاره کند.

لیگامان ها به تثبیت مفاصل کمک می کنند و از حرکت بیش از حد آن ها جلوگیری می کنند. پیچ خوردگی مچ پا زمانی اتفاق می‌افتد که لیگامان ها فراتر از محدوده حرکتی طبیعی کشیده شوند.

درمان پیچ خوردگی مچ پا به شدت آسیب بستگی دارد. اگرچه اقدامات خودمراقبتی و داروهای مسکن بدون نسخه ممکن است تمام چیزی باشد که شما نیاز دارید اما ممکن است یک معاینه پزشکی برای نشان دادن میزان پیچ خوردگی مچ پا و تعیین درمان مناسب ضروری باشد.

 

علائم

علائم و نشانه های پیچ خوردگی مچ پا بسته به شدت آسیب متفاوت است و ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• درد، به ویژه هنگام ایستادن روی پای آسیب دیده
• حساسیت هنگام لمس مچ پا
• تورم
• کبودی
• بازه حرکتی محدود
• احساس ترکیدن یا صدا در زمان آسیب دیدگی

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر در مچ پا درد و تورم دارید و مشکوک به پیچ خوردگی هستید با پزشک خود تماس بگیرید. اقدامات خودمراقبتی ممکن است تنها چیزی باشد که نیاز دارید، اما با پزشک خود صحبت کنید تا در مورد اینکه آیا باید مچ پایتان معاینه شود یا خیر شما را راهنمایی کند. اگر علائم و نشانه ها شدید باشند، ممکن است آسیب قابل توجهی به رباط رسیده باشد یا شکستگی استخوان در مچ پا یا ساق پای خود داشته باشید.

 

علت آسیب

پیچ خوردگی زمانی اتفاق می افتد که مچ پای شما مجبور می شود از موقعیت طبیعی خود خارج شود، که می تواند باعث کشیدگی یک یا چند رباط مچ پا، پارگی جزئی یا پارگی کامل شود.

 

علل پیچ خوردگی مچ پا ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سقوطی که باعث پیچ خوردن مچ پا می شود
• پس از پریدن یا چرخیدن به طرز نادرستی روی پای خود فرود بیایید
• پیاده روی یا ورزش روی سطح ناهموار
• فرد دیگری در حین یک فعالیت ورزشی روی پای شما پا می گذارد یا فرود می آید

 

عوامل خطرزا

عواملی که خطر پیچ خوردگی مچ پا را افزایش می دهند عبارتند از:

• ورزش

پیچ خوردگی مچ پا یک آسیب ورزشی رایج است، به ویژه در ورزش هایی که نیاز به پریدن یا چرخاندن پا دارند مانند بسکتبال، تنیس، فوتبال و دویدن.

• سطوح ناهموار

راه رفتن یا دویدن روی سطوح ناهموار یا شرایط بد زمین ممکن است خطر پیچ خوردگی مچ پا را افزایش دهد.

• وضعیت بدنی ضعیف

استقامت کم یا انعطاف ضعیف در مچ پا ممکن است خطر پیچ خوردگی را هنگام ورزش افزایش دهد.

• کفش نامناسب

کفش هایی که از نظر سایز به درستی انتخاب نشدند یا برای فعالیت شما مناسب نیستند و همچنین کفش های پاشنه بلند به طور کلی، مچ پا را در برابر صدمات آسیب پذیرتر می کنند.

 

عوارض

عدم درمان مناسب پیچ خوردگی مچ پا، شرکت در فعالیت ها پس از پیچ خوردگی مچ پا یا پیچ خوردگی مکرر مچ پا ممکن است منجر به عوارض زیر شود:

• درد مزمن مچ پا
• بی ثباتی مزمن مفصل مچ پا
• آرتریت در مفصل مچ پا

 

جلوگیری

نکات زیر می تواند به شما در جلوگیری از پیچ خوردگی مچ پا یا پیچ خوردگی مکرر کمک کند:

• قبل از ورزش خود را گرم کنید.
• هنگام راه رفتن، دویدن یا کار روی سطح ناهموار مراقب باشید.
• روی مچ پای ضعیف یا قبلاً آسیب دیده از بریس یا چسب برای حمایت از مچ پا استفاده کنید.
• کفشی بپوشید که مناسب باشد و برای فعالیت شما ساخته شده باشد.
• پوشیدن کفش های پاشنه بلند را به حداقل برسانید.
• ورزش نکنید یا در فعالیت هایی شرکت نکنید که برای آنها آماده نشده اید.
• قدرت و انعطاف عضلانی خود را حفظ کنید.
• تمرینات تعادلی را انجام دهید.

 

تشخیص

در طی یک تمرین فیزیکی، پزشک مچ پا، پا و ساق پای شما را معاینه می کند. پزشک پوست اطراف آسیب را لمس می کند تا نقاط حساس را بررسی کند و پای شما را حرکت می دهد تا دامنه حرکت را بررسی کند و بفهمد که چه موقعیت هایی باعث ناراحتی یا درد می شوند.

اگر آسیب شدید باشد، پزشک ممکن است یک یا چند مورد از اسکن های تصویربرداری زیر را برای رد شکستگی استخوان یا ارزیابی دقیق تر میزان آسیب رباط توصیه کند:

• اشعه ایکس

در طول عکسبرداری با اشعه ایکس، مقدار کمی اشعه از بدن شما عبور می کند تا تصاویری از استخوان های مچ پا تهیه کند. این آزمایش برای رد شکستگی استخوان مناسب است.

• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)

MRI از امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی قوی برای تولید تصاویر مقطعی یا سه بعدی دقیق از ساختارهای داخلی نرم مچ پا، از جمله رباط ها استفاده می کند.

• سی تی اسکن

سی تی اسکن می تواند جزئیات بیشتری را در مورد استخوان های مفصل نشان دهد. سی تی اسکن اشعه ایکس را از زوایای مختلف می گیرد و آنها را برای ایجاد تصاویر مقطعی یا سه بعدی ترکیب می کند.

• سونوگرافی

سونوگرافی از امواج صوتی برای تولید تصاویر real_time  استفاده می کند. این تصاویر ممکن است به پزشک شما کمک کند تا در مورد وضعیت رباط یا تاندون زمانی که پا درموقعیت های مختلف قرار دارد قضاوت کند.

 

درمان

درمان پیچ خوردگی مچ پا به شدت آسیب شما بستگی دارد. اهداف درمان کاهش درد و تورم، بهبود رباط و بازگرداندن عملکرد مچ پا است. برای آسیب های شدید، ممکن است به متخصص آسیب های اسکلتی عضلانی، مانند جراح ارتوپد یا پزشک متخصص در طب فیزیکی و توانبخشی ارجاع داده شوید.

• مراقبت شخصی

برای خود مراقبتی از پیچ خوردگی مچ پا مراحل زیر را انجام دهید. این مراحل برای دو یا سه روز اول می باشد :

• استراحت

از فعالیت هایی که باعث درد، تورم یا ناراحتی می شود خودداری کنید.

• یخ

بلافاصله به مدت 15 تا 20 دقیقه از کیسه یخ یا حمام یخ استفاده کنید و هر دو تا سه ساعت یک بار در حالی که بیدار هستید این کار را تکرار کنید. اگر بیماری عروقی، دیابت یا کاهش حس دارید، قبل از استفاده از یخ با پزشک خود صحبت کنید.

• تحت فشار قراردهی

برای کمک به توقف تورم، مچ پا را با یک باند الاستیک فشرده کنید تا تورم متوقف شود. با بسته بندی خیلی سفت مانع گردش خون نشوید.

• ارتفاع

برای کاهش تورم، مچ پا را بالاتر از سطح قلب خود قرار دهید، به خصوص در شب. جاذبه با تخلیه مایع اضافی به کاهش تورم کمک می کند.

• داروها

در بیشتر موارد، مسکن‌های بدون نسخه – مانند ایبوپروفن (ادویل، موترین IB) یا ناپروکسن سدیم (Aleve) یا استامینوفن (تیلنول) – برای کنترل درد مچ پای پیچ خورده کافی هستند.

 

حمایت جانبی

از آنجا که راه رفتن با مچ پای پیچ خورده ممکن است دردناک باشد، شاید لازم باشد از عصا استفاده کنید تا درد کاهش یابد. بسته به شدت پیچ خوردگی، پزشک ممکن است برای تثبیت مچ پا، بانداژ الاستیک، نوار ورزشی یا بریس حمایت از مچ پا را توصیه کند. در مورد پیچ خوردگی شدید، گچ گرفتن یا نیم بوت مخصوص پیاده روی ممکن است برای بی حرکت کردن مچ پا در حین بهبودی لازم باشد.

 

درمان

هنگامی که تورم و درد به اندازه کافی برای حرکت دوباره کاهش یافت، پزشک از شما می خواهد که یک سری تمرینات را برای بازگرداندن دامنه حرکتی، قدرت، انعطاف پذیری و ثبات مچ پا شروع کنید. پزشک یا فیزیوتراپیست روش مناسب و پیشرفت تمرینات را توضیح خواهد داد.

تمرین تعادل و ثبات به ویژه برای آموزش مجدد عضلات مچ پا برای کار با هم برای حمایت از مفصل و کمک به جلوگیری از پیچ خوردگی مکرر مهم است. این تمرینات ممکن است شامل درجات مختلف چالش تعادل، مانند ایستادن روی یک پا باشد.

اگر هنگام ورزش یا شرکت در یک ورزش مچ پایتان پیچ ​​خورده است، با پزشک خود در مورد اینکه چه زمانی می توانید فعالیت خود را از سر بگیرید، صحبت کنید. پزشک یا فیزیوتراپیست شما ممکن است از شما بخواهد که فعالیت‌ها و تست‌های حرکتی خاصی را انجام دهید تا مشخص شود که مچ پا شما برای ورزش‌هایی که انجام می‌دهید چقدر خوب عمل می‌کند.

 

جراحی

در موارد نادر، جراحی زمانی انجام می شود که آسیب بهبود نیابد یا مچ پا پس از یک دوره طولانی فیزیوتراپی و ورزش های توانبخشی ناپایدار باقی بماند. جراحی ممکن است برای موارد زیر انجام شود:

رباطی که خوب نمی شود را ترمیم کنید.

رباط را با بافت رباط یا تاندون مجاور بازسازی کنید.